Togo (voorheen Togoland) is een land in West-Afrika grenzend aan Ghana in het westen, Benin in het oosten en Burkina Faso in het noorden. Het strekt zich uit ten zuiden van de Golf van Guinee, waar de hoofdstad Lomé is gevestigd. Togo heeft een oppervlakte van ongeveer 57.000 vierkante kilometers met een bevolking van ongeveer 6,7 miljoen.
Togo is een tropische, sub-Sahara natie, sterk afhankelijk van de landbouw. Het heeft een klimaat dat goede seizoenen voor de landbouw biedt. Togo is een van de kleinste landen van Afrika. De officiële taal is Frans. Daarnaast worden vele lokale talen gesproken in Togo, met name die van de familie Gbe. Togo is lid van de Verenigde Naties, de Afrikaanse Unie, de Organisatie van Islamitische Samenwerking, Zuid-Atlantische vrede en samenwerking Zone, La Francophonie en Economische Gemeenschap van West-Afrikaanse Staten.
Van de 11e tot de 16e eeuw, gingen diverse stammen het gebied van alle richtingen. Vanaf de 16e eeuw tot de 18e eeuw, was het kustgebied een belangrijk handelscentrum voor Europeanen op zoek naar slaven, verdienend Togo en het omringende gebied de naam de "Kust van de Slaaf". In 1884, Duitsland verklaarde Togoland een protectoraat. Na de Eerste Wereldoorlog, werd de regel over Togo overgebracht naar Frankrijk. Togo bereikte zijn onafhankelijkheid van Frankrijk in 1960.
In 1967 leidde Gnassingbé Eyadéma een succesvolle militaire staatsgreep, waarna hij president werd. Op het moment van zijn dood in 2005, Eyadéma was de langstzittende leider in de moderne Afrikaanse geschiedenis, na voorzitter 38 jaar. In 2005 werd zijn zoon Faure Gnassingbe tot president werd gekozen.
De werelderfgoedlijst van de UNESCO beval cultureel en natuurlijk erfgoed dat wordt beschouwd als onvervangbaar, uniek en eigendom van de hele wereld en waarvan het van groot belang wordt geacht om te behouden
De Togolezen zijn een ritmisch en muzikaal volk. Regelmatig bestaat de mogelijkheid om optredens bij te wonen met zang en dans. De kwaliteit van de optredens varieert sterk. Als je een beetje navraag doet kun je al snel semi professionele optredens bijwonen
Togo kent qua bezienswaardigheden geen bekende gebouwen of steden. het unieke van het land zit vooral in de sfeer, de voodooceremoniën en de stammen. Hierdoor is bij een bezoek aan Togo al snel contact gelegd met de lokale bevolking. Hiermee wordt ook het verschil in rijkdom al snel blootgelegd. Het is de kunst te genieten van dit contact zonder direct de inheemse stammen met telelenzen te bestormen. Hoewel het toerisme nu nog in de kinderschoenen staat, zou een uitbreiding kunnen gaan leiden tot Ethiopische toestanden waarbij iedereen geld vraagt voor een foto. En geef ze eens ongelijk.
Togo - We rijden verder richting een echt Tamberma dorp met Tata huizen. Antoin, het stamhoofd, heet ons officieel welkom, waarna zijn zoon Josef ons door het dorp leidt. Al snel worden we belaagd door dorpsbewoners die kleine souvenirs willen verkopen. Vrouwen, mannen en de kinderen. Volgens mij staat iedereen wel iets aan te prijzen. Josef leid Lees meer
Fetisj Market van Lomé
Togo - Na de lunch in een lokaal restaurant rijden we naar de Fetisj Market. De markt ligt enkele kilometers van de Grand Market. Onderweg veel levendigheid op straat. Ik kijk mijn ogen uit.
Het fetisj, afgeleid van het Franse woord fétiche, maakt onderdeel uit van het animisme geloof. Een animist gelooft in het bestaan van goede en kwade gees Lees meer
Het huidige Togo wordt beheerst door de Ewe-volkeren (32%) en de Kabyé (16%). De Ewe vestigden zich pas in de 18e eeuw in Togo. Portugezen, Spanjaarden, Denen en Hollanders vestigden in de 18de en 19e eeuw handelsposten, maar het binnenland bleef onontdekt. De Duitse handelaar Gustav Nachtigal (1834-1885) sloot een verdrag met de voornaamste Ewe-stamhoofden, waarna Togo onder de naam Duits Togoland een Duits protectoraat werd. Nachtigal bleef tot 1884 in Togo met de titel rijkscommissaris. Het echte koloniale bestuur werd evenwel pas in de twintigste eeuw gevestigd. De Duitsers probeerden van Togo een modelkolonie te maken.
Vlak na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd Togo door de Fransen en Britten op de Duitsers veroverd (1914). Na de Eerste Wereldoorlog werd Togo een Volkenbond-mandaatgebied. West-Togo werd aan de Britse kolonie Goudkust (thans Ghana) toegevoegd, terwijl Oost-Togo onder de naam 'Togo' werd bestuurd door de Fransen.
Na de Tweede Wereldoorlog werd de Volkenbond opgeheven waarna Beide Togo's VN-mandaatgebieden werden (1946). Beide gebieden bleven echter bestuurd door de Britten en Fransen. Brits Togo (dat dus onderdeel was geworden van Ghana) koos in 1956 per referendum voor aansluiting bij Ghana. In 1956 verkreeg Frans Togo autonomie binnen de Franse Unie. Nicolas Grunitzky van de Progressieve Partij van Togo (PTP) werd minister-president. De verkiezingen van 1958 werden echter gewonnen door Sylvanus Épiphanio Olympio's Comité de l'Unité Togolaise (CUT). Olympio werd daarop minister-president. Premier Olympio behoorde tot de Ewe-bevolkingsgroep.
Op 27 april 1960 werd Togo een onafhankelijke republiek met Olympio als eerste president en premier. In 1961 werd het ambt van premier afgeschaft.President Olympio hoopte een Unie te vormen bestaande uit Dahomey, Ghana en Togo, omdat in die drie landen de Ewe de grootste bevolkingsgroep vormden. Dit bleek echter niet mogelijk. President Olympio's politiek was vooral pro-Ewe, wat hem de woede op de hals haalde van de andere bevolkingsgroepen.
Met behulp van het leger pleegde ex-premier Nicolas Grunitzky in januari 1963 een staatsgreep waarbij president Olympio om het leven kwam. Grunitzky werd op 15 januari 1963 president van de republiek. Grunitzky's beleid - ondersteund door zijn Togolese Volksbeweging - bleek echter nauwelijks af te wijken van die van Olympio. Ook onder Grunitzky werden vooral de Ewe-volkeren voorgetrokken. Op 14 januari 1967 trok het leger de macht naar zich toe en werd generaal Étienne Eyadéma president en minister van Defensie. Om de rust en orde te herstellen en een burgeroorlog tussen de verschillende bevolkingsgroepen te voorkomen, werden politieke partijen (die praktisch allemaal etnisch georganiseerd waren) en vakbonden verboden. In november 1969 richtte Eyadéma een eenheidspartij op, de Rassemblement du Peuple Togolais (RPT). De RPT moest alle volkeren omvatten en stelde het tot haar doel eenheid te creëren. Het regime van Eyadéma was corrupt en de mensenrechten werden geschonden. Economisch ging het Togo in de jaren zeventig voor de wind en het was er redelijk stabiel. In de jaren zeventig werden de fosfaatwinningsbedrijven genationaliseerd. (Fosfaat is één van Togo's belangrijkste exportproducten.)
In de jaren tachtig ging Togo economisch achteruit en nam de onvrede onder de bevolking toe. Er werden meerdere, mislukte aanslagen op het leven van president Eyadéma gepleegd. In 1991 stond de president de vorming van politieke partijen naast de RPT toe. De trage invoering van een nieuwe grondwet leidde in 1992 tot ernstige botsingen tussen voor- en tegenstanders van president Eyadéma. In september 1992 werd er een mislukte staatsgreep gepleegd door het leger. Ruim 200.000 mensen sloegen op de vlucht. Bij de parlementsverkiezingen werd de oppositiepartij 'Comité Actie door Vernieuwing' (CAR) de grootste partij. In 1996 wist de RPT echter weer de meerderheid te behalen. Bij de verkiezingen daarna won de RPT telkens weer.
Op 5 februari 2005 overleed president Eyadéma na een regeringsperiode van 38 jaar. Het leger greep de macht en installeerde zijn zoon Faure Eyadéma als president. Dit alles ging in tegen de grondwet van Togo, volgens welke de parlementsvoorzitter waarnemend president zou moeten worden. De Organisatie voor Afrikaanse Eenheid (OAU) reageerde met een boycot. Onder pressie van de OAU en o.a. Frankrijk trad Faure Eyadéma op 25 februari 2005 af en werd opgevolgd door Abass Bonfoh (van de regerende RPT). De nieuwe regering schreef presidentsverkiezingen uit voor 24 april 2005. Faure Eyadéma stelde zich kandidaat voor het presidentschap en won deze.
bron: minbuza.nl
Help mee op de informatie op Landenalmanak.nl zo volledig en up to date te houden. Heb jij tips, aanvullingen of verbeteringen, laat het dan weten via het contactformulier. Ontbreken er foto's en heb jij foto's dit gebruikt mogen worden op de website, mail deze dan naar info(at)landenalmanak(punt)nl
De informatie op deze pagina is opgesteld om de verschillende landen te kunnen vergelijken. De informatie op deze site is echter onderhevig aan wijzigingen en kan daardoor gedateerd of niet langer juist zijn. Ga voor een daadwerkelijk vakantie nooit alleen uit van deze informatie en informeer altijd en tijdig bij de daarvoor gespecialiseerde instanties naar de laatste informatie over bijvoorbeeld vaccinaties, visa, geldzaken en andere items. De beheerder van deze site is nimmer verantwoordelijk voor gevolgen van het gebruik van deze informatie of verkeerde interpretatie hiervan.